Co to jest gonartroza stawu kolanowego?

Gonartroza to patologiczny proces w tkance chrzęstnej stawu kolanowego, który prowadzi do jego deformacji. Proces ten wiąże się z dużym obciążeniem kolan, zużyciem i odkładaniem się soli.

Mity na temat gonartrozy

Istnieją 3 najbardziej znane mity:

1. „Rozpoznanie gonartrozy jest prerogatywą osób o wzmożonej aktywności fizycznej, a osoby z przewagą siedzącego trybu pracy nie cierpią z tego powodu". W rzeczywistości nadmierny wysiłek fizyczny faktycznie przyczynia się do pogorszenia stanu chrząstki. Podczas pracy siedzącej na kolanach występuje efekt statyczny, utrudnione jest ukrwienie. Ponadto siedzący tryb życia prowadzi do wzrostu masy ciała.
2. "Gonartroza stawu kolanowego jest nieuleczalna, choroba postępuje każdego dnia. "Ta choroba jest rzeczywiście przewlekła, ale przy odpowiednim leczeniu na czas można zapobiec uszkodzeniu chrząstki.
3. „W przypadku artrozy musisz poruszać się tak mało, jak to możliwe i leżeć więcej". Pacjentowi z taką patologią przypisuje się specjalną gimnastykę, która wzmacnia aparat więzadłowy. Tylko kilka sportów jest naprawdę przeciwwskazanych.

Gonartroza to zniszczenie chrząstki stawowej w stawie kolanowym i przylegających powierzchniach kostnych.

Manifestacje artrozy stawu kolanowego

Manifestacje zależą od ciężkości deformacji. Im bardziej jest wyrażany, tym bardziej wyraźne są objawy.

Objawy gonartrozy:

• długi okres bezobjawowy;
• dyskomfort w okolicy kolana;
• zespół bólowy;
• zmniejszona mobilność;
• sztywność poranna do pół godziny;
• obecność chrupania podczas aktywnego ruchu;
• zmiana chodu.

Obustronna gonartroza występuje, gdy w proces zaangażowane są stawy kolanowe obu kończyn. To jedna z najcięższych form. Występuje u osób starszych.

Gonartroza prawostronna pojawia się z nadmiernym statycznym lub dynamicznym wysiłkiem fizycznym na prawej kończynie. Częściej u sportowców.

Gonartroza lewostronna występuje u osób z nadwagą oraz u sportowców z obciążeniem lewej nogi.

Przyczyny rozwoju gonartrozy

Gonartroza jest pierwotna i wtórna. Pierwotny może wystąpić w dzieciństwie i okresie dojrzewania, co wiąże się z wadami rozwojowymi stawów, a także u osób starszych ze względu na naturalny proces starzenia.

Wtórny występuje z powodu urazu lub istniejących chorób. Główne powody:

• złamania, stłuczenia, zwichnięcia;
• nadwaga;
• obecność procesu zapalnego w stawie i brak odpowiedniej terapii;
• choroby metaboliczne, którym towarzyszy odkładanie się soli w tkankach chrzęstnych;
• operacje;
• niedobór witaminy D;
• zaburzenia hormonalne;
• podnosić ciężary;
• niektóre sporty (bieganie, hokej, piłka nożna).

Kto jest zagrożony?

Grupa ryzyka obejmuje:

• Profesjonalni atleci;
• otyli ludzie;
• pacjenci, którzy przeszli uraz lub operację;
• osoby powyżej 45 roku życia;
• pacjenci z żylakami;
• tych, którzy mieli przypadki artrozy w rodzinie.

Grupa ryzyka obejmuje również kobiety, które noszą buty na wysokich obcasach lub płaskich cienkich podeszwach.

Dokładne przyczyny artrozy stawu kolanowego nie są znane.

Stopień gonartrozy

Radiologicznie ta patologia dzieli się na 5 etapów lub stopni:

• Etap 0 - brak artrozy na zdjęciu rentgenowskim;
• Etap 1 - pojawienie się małego osteofita;
• Etap 2 - osteofit ma wyraźne kontury, przestrzeń stawowa jest minimalnie zmieniona;
• Etap 3 - zwężenie przestrzeni stawowej;
• Etap 4 - wyraźne zwężenie szczeliny, stwardnienie kości podchrzęstnej.

Gonartroza kolana 1 stopień

Pierwszy stopień charakteryzuje się zmęczeniem, lekko wyrażona jest ograniczona ruchliwość i słychać chrzęst. Ból pojawia się po przebudzeniu, długim siedzeniu i po wysiłku fizycznym.

Na tym etapie nie ma jeszcze deformacji. RTG pokazuje zwężenie szpary stawowej.

Jak leczyć gonartrozę?

Do leczenia stosuje się specjalną grupę leków - chondroprotektory. Zawierają chondroitynę i glukozaminę, które odbudowują strukturę chrząstki i zwiększają elastyczność. NLPZ są stosowane do łagodzenia bólu.

Pierwotna gonartroza jest najczęściej obustronna. Nawet przy rozwoju jednostronnej postaci choroby, po pewnym czasie druga kończyna jest również zaangażowana w proces patologiczny.

Wczesne objawy artrozy stawów kolanowych są łagodne i nietypowe

Metody leczenia

Oprócz leczenia farmakologicznego w fazie remisji stosuje się następujące metody:

• fizjoterapia;
• masaże;
• terapia pijawkami;
• ekspozycja ultradźwiękowa;
• kąpiele radonowe i siarkowodór;
• fonoforeza, elektroforeza;
• okłady parafinowe;
• stosowanie błota terapeutycznego.

Metody te stosuje się niezależnie od etapu rozwoju choroby w okresie remisji.

Czy błoto jest dobre na gonartrozę kolana? Jednym ze wskazań do terapii borowiną są choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Przebieg terapii odbywa się dwa razy w roku. Obejmuje od 10 do 15 zabiegów. Metodę można stosować w domu, a brud można kupić w aptece.

W pierwszym stopniu pacjentowi przepisuje się buty ortopedyczne na okres zaostrzenia, aby zapobiec rozwojowi procesu deformacji. Kobietom zaleca się noszenie butów o gęstej podeszwie co najmniej 1 cm, obcasie 5 cm Normalizuj dietę - zmniejsz ilość soli, pikantnych potraw. W diecie znajdują się galaretki i galaretki, które są naturalnymi chondroprotektorami.

Inną metodą jest korekta wagi. Zmniejszenie masy ciała do optymalnego dla danego pacjenta poziomu zmniejszy obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego.

Gonartroza stopnia 2

W drugim stopniu nasila się ból, przez co ruch jest znacznie ograniczony. Długotrwałe chodzenie na duże odległości powoduje silny zespół bólowy. Pacjent musi odpocząć, aby kontynuować.

Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte (lub jest nieskuteczne), choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego postępuje dalej.

Skrzypienie staje się głośne, pojawia się kulawizna. Dotknięty staw jest zdeformowany. W wewnętrznej błonie stawu zachodzi proces zapalny.

Na zwykłym zdjęciu rentgenowskim stwierdza się zwężenie przestrzeni stawowej, pojawienie się kolców na kości (osteofity).

Leczenie

Terapia lekowa opiera się na stosowaniu NLPZ. Działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Ponadto przepisywane są chondroprotektory.

Po przejściu zaostrzenia przepisuje się ćwiczenia fizjoterapeutyczne, masaż.

Zalecenia dietetyczne:

• zwiększyć ilość warzyw;
• włączyć do diety galaretkę i galaretowane mięso;
• jedz chude ryby dwa razy w tygodniu;
• preferuj chude mięso;
• jedz chleb otrębowy.

Zaleca się również włączenie do diety bananów, orzechów, jajek, szpinaku, roślin strączkowych, wątroby, kapusty.

Oprócz butów ortopedycznych przepisywane są specjalne nakolanniki.

Od interwencji chirurgicznych stosuje się artroskopowe usuwanie deformujących się tkanek. Ta metoda ma krótkotrwały efekt 2-3 lat.

Gonartroza stawu kolanowego, objawy i leczenie stopnia 3

Najpoważniejszy stopień. Zespół bólu występuje podczas ruchu i spoczynku. Mobilność w kolanie jest jak najbardziej ograniczona, a czasami niemożliwa. Deformacja jest wyraźna. Na rentgenogramie praktycznie nie ma wspólnej przestrzeni.

Postępujące niszczenie chrząstki i kości w ostatnich stadiach prowadzi do rozwoju brzydkich deformacji stawu kolanowego, które powiększają się.

Leczenie

Na tym etapie, oprócz NLPZ, pacjentowi przepisuje się leki hormonalne. Są wstrzykiwane dożylnie lub wewnątrz stawu. Zespół silnego bólu łagodzą środki przeciwbólowe.

Na etapie 3 operacja jest już pokazana - endoprotetyka. Wymieniane są albo pojedyncze elementy kostne, albo cały staw. Przeciwwskazania: osteoporoza.

Powikłania po artroplastyce:

• martwica skóry brzeżnej;
• odrzucenie protezy;
• zaburzenia nerwowo-naczyniowe (niedowład, zakrzepica).

Oprócz endoprotezy wykonywana jest operacja artrodezy - usunięcie zdeformowanej tkanki i stawu. Jest rzadko używany.

Osteotomia - wycięcie brzegów kości w celu redystrybucji obciążenia.

Fizjoterapia

Ćwiczenia na gonartrozę stawu kolanowego mogą złagodzić ból, wzmocnić aparat mięśniowy i pobudzić dopływ krwi do nich.

• Ćwiczenie nr 1. Pacjent leży na plecach, podnosi wyprostowaną nogę do góry i trzyma ją przez co najmniej 30 sekund, potem drugą. Czas realizacji należy skrócić do 2 minut.
• Ćwiczenie nr 2 „Rower". Leżąc na plecach imituj jazdę na rowerze stopami. Powtórzenia od 20 do 50 razy.

• Ćwiczenie nr 3. Pacjent leży na brzuchu, na przemian zgina nogi, próbując dosięgnąć pośladków piętą. Powtórzenia 20-50 razy.
• Ćwiczenie nr 4. Odbywa się to tak samo jak poprzedni, tylko statycznie. Oznacza to, że pacjent mocuje kończynę w tej pozycji przez 20-30 sekund.

Pacjentom zaleca się rozciąganie:

• Ćwiczenie nr 1. W pozycji stojącej pochyl się, próbując dosięgnąć podłogi bez zginania kolan. Przytrzymaj przez 20 sekund, wdychając powietrze przez nos, wydychając przez usta.
• Ćwiczenie nr 2. Siedząc na podłodze z prostymi nogami, staraj się owinąć ramiona wokół stóp, jednocześnie utrzymując wyprostowane kolana. Utrzymaj tę pozycję do 30 sekund. Wykonaj 2-3 podejścia. Jeśli elastyczność nie wystarcza, aby dosięgnąć stóp, chwytają nogę za podudzie i starają się przyciągnąć ciało jak najbliżej nóg.
• Ćwiczenie nr 3. Ta sama pozycja, jak podczas wykonywania poprzedniej. Pacjent bierze stopę za stopę, próbuje ją wyprostować i trzyma jak najwyżej nad podłogą. Jeśli ćwiczenie jest trudne do wykonania, noga jest pobierana w okolicy podudzia. Utrzymaj pozycję przez 10-30 sekund, a następnie zrób to drugą nogą.

Przeciwwskazaniem jest okres zaostrzeń i obecność ostrego procesu zapalnego. Pacjentom zabrania się biegania, długiego chodzenia i kucania.

Po wykonaniu ćwiczeń fizjoterapeutycznych warto masować mięśnie uda, podudzia na dotkniętej kończynie. Nie należy wpływać na sam staw, co zwiększy stan zapalny.

Zapobieganie chorobom

Ta choroba nie jest dziedziczna, więc można zapobiec jej rozwojowi. To wymaga:

• unikaj kontuzji podczas uprawiania sportu;
• uprawiać gimnastykę rozciągającą i wspólną, jogę;
• jeść właściwie;
• utrzymać prawidłową wagę ciała;
• jeśli odczuwasz dyskomfort w okolicy kolan, skonsultuj się z lekarzem;
• pij wystarczającą ilość wody;
• po 40 latach przyjmuj profilaktycznie chondroprotektory;
• nie przechładzaj stawów;
• w obecności wczesnych stadiów procesu i podczas remisji nie zwiększaj aktywności fizycznej, nie biegaj;
• nosić buty ortopedyczne;
• używaj nakolanników podczas uprawiania sportu.