Osteochondroza jest najcięższą postacią zwyrodnieniowej -analitycznej zmiany kręgosłupa, która jest oparta na porażce jądra pulpickiego dysku międzykręgowego, z późniejszym deformacją ciał przyległych kręgów, połączeń interwencjonalnych.
Jedną z najczęstszych form osteochondrozy jest osteochondroza regionu lędźwiowego lub, dokładniej, kręgosłupa lędźwiowego. Dla wielu - zarówno mężczyźni, jak i kobiety - znają ból pleców w dolnej części pleców, sacrum, kończyny dolne, spowodowane różnymi rodzajami osteochondrozy lędźwiowej i jej powikłaniami. Wśród przyczyn tymczasowej niepełnosprawności i niepełnosprawności choroba ta zajmuje jedno z pierwszych miejsc.
Przebieg choroby jest przewlekły, zwykle z okresami zaostrzeń. Najczęściej wywoływane są zaostrzenia osteochondrozy lędźwiowej podnoszenia linemy lędźwiowej, hipotermii, stresu i uszkodzenia.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego - przyczyny, mechanizm występowania i rozwoju
Nie było jednoznacznej przyczyny osteochondrozy, choroba jest uważana za polifera. Najpopularniejszą teorią jest, zgodnie z którą przyczyną osteochondrozy kręgosłupa jest ciągłe przytłaczanie mięśni lub niedociśnienia mięśni, niefizjologiczne napięcie mięśniowe, co prowadzi do przeciążenia odcinek kręgów, pogorszenie ich podaży krwi, a ostatecznie, do stopniowej między inwerwertyzacją i stawami, które są wynikiem tego, co jest wynikiem tego, co jest wynikiem tego, co jest wynikiem tego. osteochondroza.
Przyczyną przedwczesnego starzenia się dysków międzykręgowych może być również zaburzenia hormonalne i metaboliczne, dziedziczna predyspozycja do rozwoju osteochondrozy, zaburzeń autoimmunologicznych i mikrotrauma. Udowodniono również negatywną rolę trzewnych, czyli związanych z narządami wewnętrznymi, patologii w rozwoju osteochondrozy kręgosłupa. Istotna rola w rozwoju choroby należy do niepożądanej dziedziczności. Udział czynników dziedzicznych w pojawienie się osteochondrozy lędźwiowej wynosi około 60%, reszta odnosi się do czynników niekorzystnego zewnętrznego wpływu na kręgosłup.
Czynniki, które przyczyniają się do rozwoju osteochondrozy zarówno w lędźwirze, jak i innych częściach kręgosłupa, są bardzo liczne. Główna z nich: niewłaściwa postawa, hipodynamia, przepięcie mięśni w obszarze lędźwiowym w wyniku ciągłego noszenia ciężarów lub ostrego nadmiernego obciążenia, restrukturyzacji hormonalnej, chorób hormonalnych i somatycznych, naruszenie normalnego dopływu krwi do tkanki kręgosłupa, stresu emocjonalnego, zmian w wieku, złego żywienia. Pod wpływem tych czynników w strukturach kręgosłupa procesy odwodnienia i zaburzeń krążenia, artrozy i podwichnięcia w małych stawach, wzrostach kości i dyskach - przepukliny stopniowo rosną.
Najbardziej oczywiste przyczyny osteochondrozy lędźwiowej są najczęściej uważane za siedzący tryb życia i obrażenia pleców. Dlatego grupa ryzyka obejmuje przede wszystkim osoby, których zawód jest bezpośrednio związany z obciążeniami na plecach. Jest to bardzo szeroki zakres zawodów - sprzedawca i kelnerzy, chirurdzy i nauczyciele - wszyscy zmuszeni spędzić większość czasu pracy. Grupa ryzyka obejmuje budowniczych i przeprowadzonych, a także sportowców, którzy, w naturze aktywności, powstają duże ładunki na kręgosłupie. Ponadto kierowcy, różni pracownicy biurowi, programiści - to znaczy ci, którzy mają pracę głównie siedzącą siedzącą i cierpiących na hipodynamiię, cierpią na osteochondrozę lędźwiowo.
Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Na Osteochondroza lędźwiowa Możliwe są bolesne odczucia o różnej naturze. Ten może być bolący ból, który występuje z długotrwałym siedziskiem lub po snu, a także ostrym strzelaniem, powodując najbardziej niewygodną pozę i nie pozwalając na wyprostowanie. Ból ściska korzenie nerwowe, podrażnienie własnych nerwów kręgosłupa, obrzęk i podrażnienie mięśni i więzadeł znajdujących się w strefie unerwienia kręgosłupa lędźwiowego.
Zespół bólu może być spowodowany uciskiem struktur radiicemicznych (radikulopatii), kompresji rdzenia kręgowego (mielopatia ucisku), uszkodzeniem rdzenia kręgowego z powodu upośledzonego dopływu krwi z powodu pchania, zwężenia (zwężenia) tętnic zaopatrzenia i żył (ściskającego naczyniowa mielohemiki).
Przyczyną kompresji może być: występ i przepuklina dysków międzykręgowych, Spondylolistz (wsuwając kręg do przodu w odniesieniu do leżącej u podstaw), wzrost osteofitów i chrzęstnej tkanki w odcinku kręgowym. W rezultacie Osteochondroza obszaru lędźwiowego Kręgosłup prowadzi do zwężenia kanału, przez który przechodzą nerwy mózgowo -rdzeniowe lub struktury naczyniowe, a w pewnych warunkach (niezręczny ruch, aktywność fizyczna, nieudany zwrot ciała itp.), Mogą występować kompresja (ściskanie). Kompresja struktur nerwowych prowadzi do różnych zespołów bólu, skurczów mięśni. Kompresja naczyń krwionośnych powoduje naruszenie dopływu krwi - rozpoczyna się niedokrwienie narządu, który żywi się z tego naczynia lub tętnicy.
Zespoły kliniczne osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Obraz kliniczny osteochondrozy lędźwiowej jest określany przez kompleks objawów kręgowych (zmiana statyki i dynamiki kręgosłupa lędźwiowego) i eskortowanych objawów, które są rozumiane jako naruszenie funkcji struktur neurologicznych i naczyniowych w obszarze lędźwiowym kręgosłupa.
Zespoły kręgów osteochondrozy lędźwiowej
W przypadku osteochondrozy lędźwiowej zespół kręgowy charakteryzuje się następującym kompleksem objawów:
- Naruszenie konfiguracji kręgosłupowego segmentu anatomicznego: obserwuje się spłaszczanie lub (rzadziej) wzrost lordozy, skoliozy lub lordosoliozy;
- Naruszenie mobilności w regionie lędźwiowym, zmniejszenie objętości ruchów, nierównowaga mięśniowa spowodowana napięciem zarówno głębokich, jak i powierzchownych mięśni wielozbadania;
- Lokalny ból i ból z ruchami aktywnymi i pasywnymi, co powoduje odruchowe napięcie mięśni tonicznych;
- naruszenie funkcji sprężyn-motorycznych zarówno dysku międzykręgowego, jak i, ogólnie, segmentu kręgosłupa;
- Lokalna bolesność (zwiększona wrażliwość) struktur ligamamentowych kości kręgosłupa w dotkniętym obszarze (ból podczas badań palpacyjnych, lokalny (regionalny) zespół bólu kręgosłupa i/lub kręgowca).
Należy zauważyć, że w przypadku osteochondrozy oddziału lędźwiowego zawsze obserwuje się patologie kręgosłupa. Obecność objawów mielopatii, radikulopatii i mieloradikulopatii bez oczywistych objawów klinicznych i morfologicznych zespołu kręgowego wymaga z reguły bardziej badania pacjenta dla pierwotnego („nie -zasięgu”) uszkodzenia układu nerwowego.
Zespoły ekstrawertyczne (odruch i kompresja) do osteochondrozy od kręgosłupa lędźwiowego
Zespoły ekstrawertyczne są podzielone na dwie duże grupy: odruch i kompresję.
Zespoły odruchowePrzedstawiają kompresję i są spowodowane podrażnieniem receptorów korzeni nerwów wyłaniających się z kanału kręgowego przez otwory międzykręgowe. Podrażnienie może być spowodowane przepukliną międzykręgową, wzrostem kości, a także zaburzeniami naczyniowymi (obrzęk, pogarszanie krążenia krwi) i stanem zapalnym. W niektórych przypadkach prowadzi to do intensywnego bólu, który występuje nie tylko lokalnie, ale także w trakcie nerwu w pewnej odległości od miejsca podrażnień -„Odbudowane bóle”, odbity ból może być krótki i ostry („przesunięcie”) lub głupie na dłuższą metę. W strefie unerwienia uszkodzonego nerwu możliwe są zaburzenia wegetatywne (spalanie, gęsią skórkę, upośledzona wrażliwość). Możliwe są bóle mięśniowo -powięziowe - skurcz mięśni, który prowadzi do ograniczenia ruchów.
Zespoły odruchowe obejmują Lumbago („przesunięcie”) w ostrym rozwoju choroby i lumbalgii z podostrym lub przewlekłym przebiegiem.
Zespoły kompresji są zespołami występującymi w wyniku kompresji, naruszenia nerwów, naczyń krwionośnych, rdzenia kręgowego w obszarze segmentów kręgosłupa lędźwiowego. Zespoły kompresji do osteochondrozy oddziału lędźwiowo-krzyżowego są podzielone na promieniowanie i naczyniowe. Szczególnym przypadkiem zespołu kompresji jest mielopatia - naruszenie rdzenia kręgowego.
Zespoły rozwiązań (radikulopatia) są zwykle spowodowane wypukłościami dysku, powodując naruszenie korzeni mózgowo -rdzeniowych. Objawy promieniowe powstające w tym przypadku odpowiadają poziomowi dotkniętego odcinka kręgosłupa. Najczęściej dotyczy to korzeni L4-S1.
Naczyniowe zaburzenia neurologiczne są spowodowane kompresją przepukliny na kręgosłupie i przechodzącą z nią tętnicę korzeniową. Jednocześnie „paralityczny ishiasz” może rozwinąć się katastroficznie, charakteryzujący się niedowładem obwodowym lub porażeniem mięśnia ekstensorów stóp. W takich przypadkach pojawieniu się zaburzeń ruchowych towarzyszy zniknięcie bólu.
Jeszcze silniejsze objawy neurologiczne są spowodowane naruszeniem dopływu krwi do rdzenia kręgowego z powodu uszkodzenia tętnic promieniowo-leżących. W tym samym czasie rozwija się przewlekła mielopatia dyskrzymiowa, zwykle na poziomie pogrubienia lędźwiowego rdzenia kręgowego.
Najbardziej niekorzystną wersją pionowych zespołów promieniowych lędźwiowych jest kompresja „ogona konia” - zespołu ogonowego SO. Najczęściej jest to spowodowane spadającą przepukliną medyczną dysku, która ściska wszystkie korzenie na poziomie dotkniętego segmentu.
Co to jest osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego? Jakie są jego objawy? Jak leczyć osteochondrozę lędźwiowej?
Kliniowa klasyfikacja osteochondrozy regionu lędźwiowego. Stopień osteochondrozy
Klasyfikacja osteochondrozy lędźwiowej według stopni stosuje się do systematycznych cech klinicznych objawów choroby. Ta klasyfikacja systematycznie opisuje objawy choroby i zaczyna się od momentu, gdy pacjent ma ból.
1 stopień osteochondozy
Występuje, gdy występuje dysku międzykręgowy spowodowany ostrym ruchem lub przepięciem. Objawia się nagłym bólem, w kręgosłupie powstaje uczucie przejścia prądu elektrycznego, mięśnie są napięte odruchowe.
2 stopień osteochondozy
Drugi stopień może objawiać się w postaci objawów występu międzykręgowego i niestabilności kręgosłupa. Przewlekły ból wzrost przy obciążeniach. Przedziały remisji i zaostrzeń naprzemiennie. Obszar szyjki macicy charakteryzuje się bólem szyi, wzrastając po długim pobycie w jednej pozycji, bólami głowy, bólem w dłoni, bólem barku, okresowym dyskomfortem lub drętwieniem palców. W przypadku obszaru lędźwiowego - ból dolnej części pleców, ból w obszarze pośladków, okresowy ból w kępiu, częste zmęczenie nóg.
3 stopień osteochondozy
Przejawia się w postaci objawów przepukliny krążka międzykręgowego (ból wzdłuż dotkniętego nerwu, drętwienie ramion lub nóg, zmiana chodu, bólu głowy) lub odległe objawy wizji międzykręgowej: w kolorze szyjnym: częste bóle głowy, hałas w uszach, zawstydzanie, zmniejszanie wizji, mięśniowej siły. rytmu serca, trudności w oddychaniu;
4 stopień osteochondozy
Ogólnie przyjmuje się, że czwarty stopień osteochondozy rozpoczyna się od momentu, w którym przepuklina nie objawia się, objawy choroby mogą zmniejszyć się, ale objawy niestabilności kręgosłupa, poślizgnięcie się lub skręcanie kręgów lub ich całkowite utrwalanie są nadal względne. Objawy wzrostów ciał kręgowych (osteofity) mogą do nich dołączyć, co może również ścisnąć nerwy kręgosłupa lub nakładać kanał kręgosłupa (wtórne zwężenie kanału kręgowego) i ściskać rdzeń kręgowy (niedokrwienie rdzenia kręgowego). Ponadto czwarty stopień obejmuje konsekwencje interwencji chirurgicznej, jeżeli przepuklina została natychmiast usunięta (różne rodzaje unerwienia, niedowładu, stanu zapalnego).
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Przy pierwszym ostrym bólu dolnej części pleców należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy w celu wykluczenia ataku kolki nerek, zapalenia wyrostka robaczkowego lub jakiejkolwiek innej choroby wymagającej awaryjnej opieki medycznej.
Jeśli przyczyna bólu pleców jest znana i to zaostrzenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, przede wszystkim konieczne jest zmaksymalizowanie obciążenia kręgosłupa. Konieczne jest obserwowanie odpoczynku łóżka przez 3 do 7 dni - czasami tylko to może znacznie zmniejszyć ból. Ale w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia, konieczne jest, to znaczy skuteczne leczenie. Powinien stymulować własne procesy ochronne i zdrowotne w ludzkim ciele. Leczenie powinno uwzględniać lokalizację zmiany, stadium choroby, stanu funkcjonalnego ciała i jej poszczególnych systemów. Leczenie chirurgiczne tej choroby jest wskazane tylko w bardzo ciężkich przypadkach. Najczęściej stosuje się różne metody konserwatywnego leczenia osteochondrozy.
Konserwatywne leczenie osteochondrozy lędźwiowej
Konserwatywne metody leczenia są przede wszystkim leczeniem narkotykowym. W celu zmniejszenia bólu, a także zmniejszenia stanu zapalnego, który jest często przyczyną zespołu kręgowego, przepisywane są niestaroidalne leki przeciwzapalne (NLPZ) w postaci tabletek lub - w ostrych przypadkach - w postaci zastrzyków. Czasami, po wstrzyknięciu, przeciwbólowy ból uspokaja się i nie wznawia, nawet gdy kończy się czas trwania substancji leczniczej. Oznacza to, że możliwe było złamanie błędnego koła, w którym ból prowadzi do skurczów mięśni, a napięcie mięśni z kolei zwiększa ból. Jeśli jednak ból trwa długo, ważne jest, aby pamiętać, że NLPZ zwykle mają różne skutki uboczne, a przy przedłużonym stosowaniu mogą powodować niepożądane powikłania - zmniejszenie liczby leukocytów we krwi, powikłania z przewodu pokarmowego.
Często przepisywane są środki uspokajające (kojące) w celu poprawy ogólnego stanu pacjentów w ciągu 1-3 tygodni, a także małych dawek leków przeciwdepresyjnych. W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, jeśli to konieczne, powstaje blokada nocainy. Niedawno leki przeciwdrgawkowe zaczęły być z powodzeniem stosowane do łagodzenia bólu.
Aby zmniejszyć zespoły kompresji, stosuje się terapię ręczną, leczenie przyczepności (przyczepność kręgosłupa), aw szczególnych przypadkach - operacja.
Podczas osłabienia właściwości utrwalania aparatu więzadłowego i konsystencyjnego kręgosłupa zaleca się stosowanie urządzeń mocujących - gorsety, kołnierze, opatrunki itp. Jednak można zastosować tylko ograniczony czas, ponieważ po ich stosowaniu obserwuje się osłabienie mięśni. A pacjenci z osteochondrozą kręgosłupa są niezwykle ważne w przyszłości, aby wzmocnić własny gorset mięśniowy.
Po usunięciu ostrych objawów zadanie utworzenia utrwalenia mięśni jest najpierw na pierwszym miejscu, a następnie stymulujące procesy regeneracji uszkodzonych struktur. Aby to zrobić, użyj gimnastyki terapeutycznej, refleksologii, masażu. Aby to zrobić, użyj chondroprotektorów (leki do przywracania tkanki chrząstki). A także leki, które poprawiają stan naczyń krwionośnych (angioprotektory), witaminy, głównie grupy B, preparaty wapnia, które poprawiają stan tkanki kostnej.
Do leczenia osteochondrozy kręgosłupa szeroko stosuje się procedury fizjoterapeutyczne. Zmniejszają ból tkanki i obrzęk, poprawiają krążenie krwi i stymulują utrwalanie mięśni. Procedury można łączyć na przemian. Takie metody leczenia fizjoterapeutycznego jako:
- darsonvalizacja dotkniętego obszaru tylnych i dotkniętych kończyn;
- elektroforeza;
- Niska energia promieniowanie laserowe;
- ultradźwięk;
- narażenie na pole magnetyczne;
- Procedury termiczne.
W warunkach sanatorium, z powodzeniem stosowane są błoto, Ozokeritic, parafina, radon, siarczek, siarkow wodór, terpentynie i innych kąpieli;
Należy pamiętać, że w przypadku rozwoju pełnej rewitalizacji zajmuje to dość długi czas, w sprzyjających okolicznościach występuje w szóstym miesiącu. Dlatego leczenie powinno być długie. Należy go przeprowadzić w połączony sposób, to znaczy połączone leki z fizjoterapią i ćwiczeniami fizjoterapii.