Przez całe życie stawy nóg doświadczają dużego stresu. Biodro to duży, kulisty staw, który zapewnia możliwość samodzielnego poruszania się. Pojawienie się bolesnych wrażeń, ciasnych ruchów, kulejącego chodu sprawia, że osoba myśli o pojawieniu się patologii.
W ostatnich latach liczba osób poniżej 30. roku życia, u których zdiagnozowano artrozę, dramatycznie wzrosła. Ta statystyka jest niezwykle rozczarowująca, ponieważ choroba postępuje stopniowo i może prowadzić do poważnej niepełnosprawności i niepełnosprawności. Aby uchronić się przed rozwojem działań niepożądanych, należy natychmiast rozpocząć leczenie i przestrzegać wszystkich zaleceń lekarskich.
Artroza stawu biodrowego powoduje wiele niedogodności dla jego właściciela. W przypadku dyskomfortu w okolicy stawu należy skonsultować się z lekarzem w celu potwierdzenia diagnozy i przepisania skutecznego leczenia. Późne leczenie może kosztować pacjenta zdolność do samodzielnego chodzenia.
Co to jest artroza
Artroza to choroba reumatologiczna, której podłożem są zmiany zwyrodnieniowe i dystroficzne stawów. Jednocześnie w proces patologiczny zaangażowane są nie tylko powierzchnie stawowe, ale także aparat więzadłowy i torebka. Najczęściej cierpią stawy rąk, stóp, kolan, ale najpoważniejszą chorobą jest artroza stawu biodrowego. Wraz z jego rozwojem wzrasta ryzyko rozwoju całkowitej niepełnosprawności z powodu poważnych ograniczeń ruchów.
Podstawą chrząstki stawowej są cząsteczki kolagenu i proteoglikany: to one nadają stawowi wytrzymałość i elastyczność, czynią go odpornym na różnego rodzaju obciążenia. Pod wpływem czynników zewnętrznych ilość kolagenu i proteoglikanów zmniejsza się, co skutkuje wyczerpaniem i stopniowym niszczeniem tkanki chrzęstnej. Artroza rozwija się pod wpływem następujących czynników:
- uraz mechaniczny;
- procesy zapalne w stawach;
- nadmierne obciążenie kończyn dolnych;
- otyłość;
- związane z wiekiem zmiany w ciele (u osób powyżej 55 roku życia);
- menopauza (u kobiet);
- niedożywienie z niedoborem produktów białkowych i wapnia;
- dziedziczna predyspozycja;
- przeniesione operacje na stawach.
Jak manifestuje się artroza stawu biodrowego?
Artroza rozwija się stopniowo, więc dość trudno jest wykryć jej początkowe objawy. Pacjent może ignorować objawy choroby, myląc je ze zmęczeniem lub przepracowaniem. Po urazie może wystąpić nasilenie dyskomfortu. Artrozie stawu biodrowego towarzyszą następujące objawy:
- Ból w dotkniętej kończynie. Jest nudna, bolesna z natury, stała przez cały dzień. Nieprzyjemne odczucia nasilają się podczas aktywności fizycznej (ćwiczenia, bieganie lub chodzenie), zmniejszają się w spoczynku. Kiedy dotknięty jest staw biodrowy, ból promieniuje do pachwiny, krocza i uda. Staw może również zacząć „odpowiadać" na zmiany warunków pogodowych lub ciśnienia atmosferycznego.
- Zanikowe zmiany mięśni. Podczas chodzenia pacjent nieświadomie oszczędza chorą kończynę, co skutkuje mniejszym obciążeniem mięśni pośladków i ud. Towarzyszy temu ich zanik i zmniejszenie objętości. Jest to szczególnie widoczne w przypadku jednostronnej artrozy.
- Pojawienie się chrupnięcia podczas wykonywania ruchów w stawie. Dźwięk ten przypomina szelest plastikowej torby i staje się głośniejszy po długim okresie bezruchu (nocny sen). W medycynie termin ten nazywa się „crepitus". Pojawienie się chrupnięcia wiąże się z naruszeniem ruchomości stawu.
- Powiększenie dotkniętego stawu w objętości. Dzieje się tak w wyniku powstawania na powierzchni kości najmniejszych kolców - osteofitów. Taka reakcja występuje jako odpowiedź kompensacyjna na wzrost obciążenia powierzchni kości (przy ścieńczeniu chrząstki).
Leczenie medyczne artrozy
Obecnie nie jest możliwe całkowite zapobieżenie zniszczeniu tkanki chrzęstnej. Dlatego leczenie artrozy za pomocą leków ma na celu zmniejszenie bólu i spowolnienie postępu choroby. Najczęściej w terapii stosuje się następujące grupy leków:
- Nienarkotyczne leki przeciwbólowe i przeciwbólowe o działaniu mieszanym. Pomagają zmniejszyć ból i są dostępne w tabletkach lub ampułkach do podawania dożylnego.
- Do opanowania bólu stosuje się również niesteroidowe leki przeciwzapalne w postaci maści lub kremów do stosowania miejscowego. Są również przepisywane, jeśli artrozie towarzyszy zapalenie błony maziowej stawu.
- Chondroprotektory to leki, które spowalniają postęp choroby i poprawiają funkcjonowanie stawów.
Terapia ruchowa i metody fizjoterapii
W walce z chorobą szeroko stosowane są również środki niefarmakologiczne. Lekarze przepisują pacjentom terapię ruchową w celu wzmocnienia mięśni i zapobiegania rozwojowi unieruchomienia stawów. Charakter ćwiczeń i częstotliwość ich realizacji ustalane są indywidualnie dla każdego przypadku. Leczenie artrozy obejmuje również takie zabiegi fizjoterapeutyczne jak:
- przezskórna elektryczna stymulacja nerwów;
- akupunktura;
- magnetoterapia;
- elektroforeza z lekami przeciwbólowymi;
- laseroterapia;
- masaż.
Aby zmniejszyć obciążenie chorej kończyny, pacjentowi zaleca się również korzystanie z laski lub chodzika. Przydatne będzie noszenie ortezy biodrowej, czyli specjalnego urządzenia, które pomaga przywrócić funkcję nogi i uniknąć dalszego uszkodzenia stawu.
Chirurgia
Endoprotetyka jest przepisywana w przypadku, gdy konserwatywne metody leczenia artrozy stawu biodrowego są nieskuteczne. Celem zabiegu jest wyeliminowanie zespołu bólowego i przywrócenie funkcji ruchowych kończyny. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym w specjalistycznym szpitalu, po którym pacjent czeka na długotrwałą rehabilitację. Najkorzystniejsze rokowanie porodu występuje u pacjentów w wieku od 40 do 75 lat o masie ciała do 70 kg: prawdopodobieństwo odrzucenia endoprotezy jest u nich zminimalizowane, co sprawia, że leczenie artrozy jest niezwykle skuteczne. Przeciętnie proteza wytrzymuje około 10-12 lat, ale zdarzają się przypadki jej pomyślnego użytkowania przy minimalnym zużyciu przez 20-25 lat.